Eylül köşe yazısı, 2022
Atatürk’ün Koliba’sı ile nasıl tanıştım?
Bunu Yürüyen Köşk Derneği başkanı ve yazar Metin Erdoğan’a borçluyum. Yıllar evvel bana “Söğütözü’ndeki Atatürk’ün evine muhakkak uğra, ve Saklıbahçe’deki çayın benden olsun” demişti.
Yalnız orayı bulmak hiç de kolay olmadı. Kime sordu isek bizi hep Cumhurbaşkanı Külliye’si arkasında bulunan Atatürk’ün Selanik’teki evin kopyasına (Atatürk’ün Evi Müzesi’ne) yönlendirdi. Hatta araba navigasyonu bile bu adrese yönlendirdi. Biraz Atatürk Orman Çiftliği arazisinin kalıntıları etrafında dolaştıktan ve AKP Genel Merkezi önünde bulunan nöbetçi polislere sorduktan sonra kendi gayretimiz ile nihayet saklı mı saklı olan Saklıbahçe’yi bulduk.
Ankaralıların dahi tanımadığı, hatta kolibanın 100 metre ötesindeki görevli polislerin bu yerden habersiz olduklarını gördük.
İlk 2018 yılında oraya gitmiştim.
Orada ailem ile biraz zaman geçirdik. Çocukları yandaki oyun parkında oynattık, çay bahçesinde çay içtik ve Bekçi Evi’nin az ilerisinde gerçekleşen bir düğünü izledik. Bekçi kulübesinin hemen arkasında işçilik yapan garsonları ve düğün pastasını izledim, ve biraz garipsedim. Saklıbahçe bir piknik alanıydı ve orda düğünler yapılıyordu.
Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın kolibası müze evi olarak ziyaretçilere açık değildi. Biraz zorlukla içerisinin fotoğraflarını çekebildim.
Bu yaz orayı tekrar ziyaret ettiğimde Saklıbahçe’de değişiklikler yapıldığını, çay büfesinin kapalı olduğunu, kolibaların pencerelerinin de kapalı olduğunu gördüm. Bir iki levhadan hariç, oranın Atatürk’ün müze evi olduğu anlaşılmıyordu. Uzaktan basit kulübeler gibi duruyor ve hatta etrafı bakımsızlık içindeydi.
Gökdelenlerin ve trafik seslerin arasında kendi kaderine terk edilmiş gibiydi.
Cihan Saygın
Comments